به گزارش مشرق، در اولّین روز فروردین ماه سال ۱۳۴۸ هجریشمسی در روستای ترکآباد اردکان و در خانوادهای کشاورز و مذهبی، کودکی متولّد شد که علاقه وافر والدینش به مولای متقیان حضرت علی (علیه السّلام) او را «حیدر» نامیدند.
روزی حلال کسب شده از دسترنج پدرش محمدابراهیم و تربیت و پرورش یافتن در دامان پاک و پر مهر مادری متدیّن و ولایی و محیط با صفا و پاک و بیآلایش روستا، حیدر را جوانی شجاع و متدیّن ساخت. از کودکی آثار صدق و صفا در او نمایان بود.
از ۶ سالگی وارد دبستان سلمان ترکآباد شد و دوره ابتدایی را با موفّقیّت پشت سر گذاشت. سپس دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی هجرت ترکآباد گذراند. حیدر جوانی مؤدّب و دوست داشتنی بود؛ اهل نماز اوّل وقت و جماعت و مجالس مذهبی قرآن و عزاداری سیّدالشّهداء (ع) بود.
زمانی که به سنّ رشد رسید، تجاوز دشمن بعثی به کشور عزیز مان، ایران، را نتوانست تحمّل کند و تنها حضور در جبهه و نبرد رویارو با دشمن متجاوز، روح پر تلاطم او را آرام میبخشید. در بسیج ثبت نام کرد و پس از فراگیری آموزش نظامی، کلاس درس را رها کرده و سنگر خاکی، امّا شرف آفرین را برگزید و راهی جبهه شد.
طی سالهای ۶۵-۶۳ هفت نوبت به جبهه رفت و مدّت ۱۱ ماه و ۷ روز از بهترین روزهای زندگی و جوانی خویش را در جهاد و دفاع از ناموس و وطن خویش صرف کرد. در جبهه درس را نیز فراموش نکرد و در مجتمع آموزشی تیپ الغدیر یزد دوره متوسطه در رشته علوم انسانی را شروع کرد. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۰ در منطقه شلمچه (پاسگاه زید) در عملیّات کربلای ۵ بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر و سینه به شدّت مجروح شد و روح بلندش از قفس کوچک جسم خاکیاش به ملکوت پرواز کرد و عروس شهادت را در بر کشید و به فیض شهادت نائل شد.
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم شهید پرور و همیشه در صحنه اردکان و ترکآباد در گلزار شهدای ترکآباد در کنار دیگر همسنگران شهیدش به خاک سپرده شد.